Blog 19 Hard werken
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Harry en Heleen
25 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Louis Trichardt
Het werk op Gondolikhethwa, onze school wordt intensiever. Ik (Heleen) heb nogal wat klantjes die veel energie vragen. Ze zijn soms zo ontzettend snel afgeleid. Het komt ook van de manier van aanpak hier in Afrika, denk ik. De kinderen zijn zo gewend, om maar alle kanten op te kijken tijdens uitleg of totaal niet op te letten als een ander de beurt heeft. Geen wonder, dat sommige kinderen het leesproces totaal niet oppakken.
Het betekent voor mij als Remedial teacher, dat ik er bovenop moet zitten en toch blijven motiveren. Het betekent ook voldoende rust en tijd nemen tijdens de RT-lessen en ook tussendoor even pauzeren, opschrijven wat ik heb gedaan of een kop koffie nemen. Mijn valkuil was en is: maar doorkachelen! Harry werkt wat dat betreft veel rustiger.
We zijn net twee weken op gang en dan is er weer toetsweek. Dat is vooral lastig, als we kinderen uit de intermediate phase (zeg maar groep 6,7,8) willen hebben. Die zijn de hele dag onder de pannen met hun toetsen: voorbereiden, toets en weer voorbereiden voor de volgende dag. Harry kan daar dan weinig beginnen.
Ramusi, onze slechthorende jongen is met de hele senior phase (klas 1-3 VO) naar Capetown geweest.
Hij kwam echt anders terug, volwassener. Leuk om te zien. Hij ontwikkelt zich! Af en toe gaat hij ook lekker zijn eigen gang en dan moet hij gecorrigeerd worden. Dat hoort bij normaal pubergedrag, gezond!
Harry leert Ramusi werken met Word en Powerpoint. Ik ben nog een beetje zoekende, wat handig is om te doen. Met rekenen maths loop ik een beetje tegen de grenzen aan van wat nog nuttig is om aan te leren. Moet ik hem leren delen en vermenigvuldigen? Zijn er geen handiger en praktischer dingen om te doen?
Rendi is een echt probleemkind aan het worden. De thuissituatie is lang niet ideaal. Er wordt niet goed voor hem gezorgd, hij ziet er vies uit, vaak kapotte kleren. En hij is verschrikkelijk passief als het op leren aankomt. Jammer! Ik heb wel een goede band met hem, maar kan hem op dit punt ook niet bereiken.
Dan hebben we nog twee boefjes uit grade 3 die bijna niet kunnen lezen en schrijven. Ze krijgen dagelijks huiswerk van me, we werken nu met lettercombinaties. Ik geloof, dat er wel vooruitgang is. Ook deze twee knapen zijn bijzonder bewerkelijk, snel afgeleid.
Ineens lag er twee weken geleden een uitnodiging in ons kantoortje voor een workshop, door ons te geven. Leuke verrassing! We hadden afgesproken dit te doen, maar nog geen afspraak voor een datum gemaakt. Dit was georganiseerd door Sara, een gemeentelid, die zoiets als onderwijsinspectrice is in deze regio. De workshops zijn vorige week woensdag en donderdag gehouden. . Het was een succes. Beide keren waren er zo’n 16 mensen (vooral vrouwen) aanwezig. We hebben 2 ½ uur met ze gewerkt. Ik was begonnen met de vraag: Wat is je challenge? (Problemen worden hier challenges genoemd, een woord dat behoorlijk is gedevalueerd) En bijna iedereen kwam met hetzelfde probleem: kinderen die niet kunnen lezen of schrijven. In de tweede groep kwamen er ook zaken als: te volle klassen, combinatieklassen, ouders die niet meewerken, huiswerk dat niet wordt gemaakt. Het leren lezen had een grote plaats in deze workshop, dus dat kwam voor de meesten heel goed uit. Verder heeft Harry zijn computerprogramma´s laten zien en uitgelegd, hoe we daarmee werken voor het automatiseren. Helaas zijn er nog veel scholen waar niet of nauwelijks computers gebruikt worden.
Het was een feest, om de dames aan het werk te zien met lettertjes -memory en woordjes plakken- en later met boontjes, lucifers, hokjespapier om 100 inzichtelijk te maken.
Vrijdag hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan, want er kwamen twee deelnemers die dachten dat de workshop vrijdag was.
Intussen heb ik een voorstel geschreven voor een eventuele klas voor special needs en is Harry bezig met een voorstel voor computerlessen aan de collega’s. Ik heb een kijkje genomen bij een leesles in grade 1 en een les Taalontwikkeling Engels in grade R. Er kan nog heel wat verbeterd worden aan de lessen in onze westerse ogen. Er wordt zoveel tijd vermorst doordat kinderen niet opletten.
Na schooltijd zijn we meestal wel aan rust toe, maar we zijn nog niet binnen of het hek piept, de buurtkinderen We come to see you! Soms sturen we ze weg, soms mogen ze even spelen, kletsen, wat drinken. Vorige week hadden we ze knikkers gegeven om mee te spelen. Op een gegeven moment waren er negen jongens in onze tuin aan het knikkeren, wel 1 ½ uur lang. En na afloop kwamen ze allemaal netjes hun ene knikker weer terug brengen. Schatjes!
Sinds vorige week werken we een middag in de week na schooltijd op Takalani, een weeshuis waar onze reformed churches en ook de CGK in Nederland connecties mee hebben. Fijn, dat we hier nu iets kunnen doen, al is het een druppel op een gloeiende plaat.
Het betekent voor mij als Remedial teacher, dat ik er bovenop moet zitten en toch blijven motiveren. Het betekent ook voldoende rust en tijd nemen tijdens de RT-lessen en ook tussendoor even pauzeren, opschrijven wat ik heb gedaan of een kop koffie nemen. Mijn valkuil was en is: maar doorkachelen! Harry werkt wat dat betreft veel rustiger.
We zijn net twee weken op gang en dan is er weer toetsweek. Dat is vooral lastig, als we kinderen uit de intermediate phase (zeg maar groep 6,7,8) willen hebben. Die zijn de hele dag onder de pannen met hun toetsen: voorbereiden, toets en weer voorbereiden voor de volgende dag. Harry kan daar dan weinig beginnen.
Ramusi, onze slechthorende jongen is met de hele senior phase (klas 1-3 VO) naar Capetown geweest.
Hij kwam echt anders terug, volwassener. Leuk om te zien. Hij ontwikkelt zich! Af en toe gaat hij ook lekker zijn eigen gang en dan moet hij gecorrigeerd worden. Dat hoort bij normaal pubergedrag, gezond!
Harry leert Ramusi werken met Word en Powerpoint. Ik ben nog een beetje zoekende, wat handig is om te doen. Met rekenen maths loop ik een beetje tegen de grenzen aan van wat nog nuttig is om aan te leren. Moet ik hem leren delen en vermenigvuldigen? Zijn er geen handiger en praktischer dingen om te doen?
Rendi is een echt probleemkind aan het worden. De thuissituatie is lang niet ideaal. Er wordt niet goed voor hem gezorgd, hij ziet er vies uit, vaak kapotte kleren. En hij is verschrikkelijk passief als het op leren aankomt. Jammer! Ik heb wel een goede band met hem, maar kan hem op dit punt ook niet bereiken.
Dan hebben we nog twee boefjes uit grade 3 die bijna niet kunnen lezen en schrijven. Ze krijgen dagelijks huiswerk van me, we werken nu met lettercombinaties. Ik geloof, dat er wel vooruitgang is. Ook deze twee knapen zijn bijzonder bewerkelijk, snel afgeleid.
Ineens lag er twee weken geleden een uitnodiging in ons kantoortje voor een workshop, door ons te geven. Leuke verrassing! We hadden afgesproken dit te doen, maar nog geen afspraak voor een datum gemaakt. Dit was georganiseerd door Sara, een gemeentelid, die zoiets als onderwijsinspectrice is in deze regio. De workshops zijn vorige week woensdag en donderdag gehouden. . Het was een succes. Beide keren waren er zo’n 16 mensen (vooral vrouwen) aanwezig. We hebben 2 ½ uur met ze gewerkt. Ik was begonnen met de vraag: Wat is je challenge? (Problemen worden hier challenges genoemd, een woord dat behoorlijk is gedevalueerd) En bijna iedereen kwam met hetzelfde probleem: kinderen die niet kunnen lezen of schrijven. In de tweede groep kwamen er ook zaken als: te volle klassen, combinatieklassen, ouders die niet meewerken, huiswerk dat niet wordt gemaakt. Het leren lezen had een grote plaats in deze workshop, dus dat kwam voor de meesten heel goed uit. Verder heeft Harry zijn computerprogramma´s laten zien en uitgelegd, hoe we daarmee werken voor het automatiseren. Helaas zijn er nog veel scholen waar niet of nauwelijks computers gebruikt worden.
Het was een feest, om de dames aan het werk te zien met lettertjes -memory en woordjes plakken- en later met boontjes, lucifers, hokjespapier om 100 inzichtelijk te maken.
Vrijdag hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan, want er kwamen twee deelnemers die dachten dat de workshop vrijdag was.
Intussen heb ik een voorstel geschreven voor een eventuele klas voor special needs en is Harry bezig met een voorstel voor computerlessen aan de collega’s. Ik heb een kijkje genomen bij een leesles in grade 1 en een les Taalontwikkeling Engels in grade R. Er kan nog heel wat verbeterd worden aan de lessen in onze westerse ogen. Er wordt zoveel tijd vermorst doordat kinderen niet opletten.
Na schooltijd zijn we meestal wel aan rust toe, maar we zijn nog niet binnen of het hek piept, de buurtkinderen We come to see you! Soms sturen we ze weg, soms mogen ze even spelen, kletsen, wat drinken. Vorige week hadden we ze knikkers gegeven om mee te spelen. Op een gegeven moment waren er negen jongens in onze tuin aan het knikkeren, wel 1 ½ uur lang. En na afloop kwamen ze allemaal netjes hun ene knikker weer terug brengen. Schatjes!
Sinds vorige week werken we een middag in de week na schooltijd op Takalani, een weeshuis waar onze reformed churches en ook de CGK in Nederland connecties mee hebben. Fijn, dat we hier nu iets kunnen doen, al is het een druppel op een gloeiende plaat.
-
25 Mei 2015 - 20:58
Margriet:
Hoi Harry en Heleen, Ik lees jullie verhalen met veel interesse. Wat bijzonder om zo in een hele andere omgeving je werk te doen. Succes met alles, en misschien is het wel goed om je tempo wat aan te passen. Nederlanders zijn vaak zo druk druk druk. -
25 Mei 2015 - 21:01
Martin/Greet Haze:
Wat mooi om te lezen dat jullie werk gewaardeerd wordt en hoe blij de kinderen waren met de knikkers!
Zegen voor jullie! -
26 Mei 2015 - 22:00
Maarten Jan:
Hee harde werkers: nait soezen, moar broezen!
Mar tink in bytsje om jimsels he, we wolle jim nochris weromsjen!
Der leit hjir ek noch wurk op 'e plank,
groetnis fanút Wynjewâld -
26 Mei 2015 - 22:54
Tryntsje Gerritsma:
Ik vind het leuk om de verslagen te lezen. Wat werken jullie toch hard! Ik heb er zo'n respect voor.
Graag sluit ik me bij Maarten Jan, met zijn perfecte Frysk :-D, aan.
Wat hebben jullie toch mooie buur(t)kinderen! Ik dacht alleen dat ik die laatste wat apart vond, maar dat was 'natuur'. Gelukkig... ;-)
Dikke tút! -
28 Mei 2015 - 09:13
Gea:
Hoi Harry en Heleen,
Is er iets wat we kunnen betekenen voor de slechthorende jongen? Benjamin heeft nog een paar reserve apparaatjes liggen. Zou hij daar iets mee kunnen? Zoja dan is een audiogram van zijn gehoorverlies wel handig om de apparaatjes juist in te stellen..
verder succes met alles! En Gods zegen bij alle uitdagingen ;-)
Groeten Gea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
