blog 53: afscheid
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Heleen
08 November 2017 | Zuid-Afrika, Nzhelele
Binnenkort (14 november) gaan we D.V. terug naar Nederland. De spullen die we verscheept hebben zijn onderweg. Ons huis is verkocht, maar we verblijven bij zus Roeli en in een huisje in Nieuwediep. Vandaaruit kijken we uit naar een woning, waarschijnlijk ergens in Drenthe.
Van half augustus tot half oktober was er geen gewone blog. Maar we hebben we een geweldig mooie trip gemaakt door heel Zuid Afrika. Een gezegende reis, zonder problemen. Wat een prachtig land!
(voor fotoverslag zie https://www.dropbox.com/s/we67m49aoa4ko3e/trip%20Afrika.wmv?dl=0 )
Maar ook een gevaarlijk land. Vooral het verkeer is link. De mensen rijden met heel veel personen (meestal zonder veiligheidsgordels) in een auto of in de laadbak. Als er dan ook iets gebeurt, zit je gelijk fout.
En natuurlijk de misdaad. Iedereen heeft wel gehoord van de overval op een toeristenbus in Johannesburg.
We waren mooi op tijd terug voor de Matric: zeg maar gala avond voor de hoogste groep (meest 18 jarigen) Een hoogtepunt in je schooltijd. Voor de examens beginnen, zodat iedereen mee kan doen.
De school zit op dit moment in de examens, en die zijn er voor alle klassen, 4x per jaar. De school doet er nog een schepje bovenop – je moet jezelf profileren- met nog 3 toetsweken. Helaas wordt er dan geen lesgegeven, want de toetsen moeten nagekeken worden (onder schooltijd) Het is een soort leren door toetsen. Niet heel efficiënt. We wachten af, in januari is de uitslag voor grade 12. Vorig jaar was er stress, want er waren te weinig leerlingen geslaagd.
Op zondag 29 oktober hebben we met zo’n 2000 mensen van onze synodekerken de Reformatie herdacht. Niet omdat 500 jaar geleden Luther de stellingen bekend maakte, maar dit gebeurt elk jaar! Deze keer extra feestelijk vanwege die 500 jaar. Prachtig om met zoveel mensen de Heer te dienen in zingen en dansen. En natuurlijk een paar beste preken van anderhalf uur elk. Dat is afzien, gelukkig werd er vertaald. De Reformatie leeft hier echt.
Ons officieel afscheid van school was al eerder, voor de examens. Veel toespraken en zo, de mensen vieren graag een feestje. Zo te horen hebben we een indruk achter gelaten. Ja, wat hebben we bereikt in deze jaren? In ieder geval is er meer aandacht voor de leerlingen die achter geraakt zijn. Iedereen is er nu van doordrongen dat er ook meer oorzaken zijn dan luiheid. Tot nu toe was de remedie altijd: harder werken, dan komt het goed. Nu zijn de collega’s van de onderbouw zelf met een plan gekomen om de klassen 1, 2 en 3 elke dag te verdelen in groepen: leerlingen die moeite hebben met rekenen in een aparte groep, Tshivenda en Engels ook in een aparte groep en de rest krijgt een algemenere les. Geweldig! Ze doen het op hun eigen manier en dat is denk ik het beste. Het is een goeie opsteker voor ons dat de aandacht voor de moeilijk lerende leerlingen nu groter is en dat er aan gewerkt wordt om ze bij te spijkeren.
Naast die aandacht hebben we ons intensief bezig gehouden met een aantal leerlingen om lezen en spreken (Engels) en rekenen bij te spijkeren. Soms moeilijk, want er is ook nog zo iets van een laag IQ. Soms kwam een leerling elke dag! Dan kun je wat bereiken. Bij de een meer dan bij de ander.
Ook na ons afscheid komen we bij na elke dag nog op school om wat dingen af te ronden.
We hebben afscheid genomen van het weeshuis Takalani. Samen met alle kinderen hebben we gezwommen in Mphephu, een zwembad met warm water dat hier omhoog komt. Heel leuk, alleen het was voor Afrikaanse begrippen ijzig koud: 20 graden met wind. De meeste kinderen hielden het maar een half uur vol. Maar toch hebben we genoten. En natuurlijk patat en drinken na afloop.
In de afgelopen week hebben we een bijeenkomst en de begrafenis bezocht van onze overleden collega Nedzamba. 45 jaar, twee weken was ze ziek en nu overleden. Dat was een grote schok voor iedereen. Ze was juist terug uit het ziekenhuis en het leek de goeie kant op te gaan.
Zondagmorgen om 4.45 uur zijn we met 4 bussen vol collega’s en leerlingen op pad gegaan.
Er wordt hier alleen op zaterdag en zondag begraven. Voorafgaand is er de hele week elke dag een “Thabelo”, een gebedsdienst. En zoals bij elke gelegenheid eindig je met een complete maaltijd: pap, vlees, groente en een flesje frisdrank.
Nu nog een paar afscheidsparty’s: we gaan met alle collega’s eten, we hebben buren en vrienden uitgenodigd voor een afscheidsparty en de kerk wil ook nog iets doen op zondag. We zijn benieuwd hoe het gaat.
We zijn hier echt deel van de community geworden en moeten ons nu losscheuren. Wat een geweldige mensen, de Venda.
Hartelijk dank aan jullie, alle volgers van onze blogs. Dit is nummer 53! Wat een geduld om alles door te lezen. Aan de reacties (onder de blogs en per mail) merkten we dat ze gelezen werden. Het ga jullie goed en je bent welkom in ons nieuwe huis. We zijn zelf erg benieuwd waar we terecht komen.
Van half augustus tot half oktober was er geen gewone blog. Maar we hebben we een geweldig mooie trip gemaakt door heel Zuid Afrika. Een gezegende reis, zonder problemen. Wat een prachtig land!
(voor fotoverslag zie https://www.dropbox.com/s/we67m49aoa4ko3e/trip%20Afrika.wmv?dl=0 )
Maar ook een gevaarlijk land. Vooral het verkeer is link. De mensen rijden met heel veel personen (meestal zonder veiligheidsgordels) in een auto of in de laadbak. Als er dan ook iets gebeurt, zit je gelijk fout.
En natuurlijk de misdaad. Iedereen heeft wel gehoord van de overval op een toeristenbus in Johannesburg.
We waren mooi op tijd terug voor de Matric: zeg maar gala avond voor de hoogste groep (meest 18 jarigen) Een hoogtepunt in je schooltijd. Voor de examens beginnen, zodat iedereen mee kan doen.
De school zit op dit moment in de examens, en die zijn er voor alle klassen, 4x per jaar. De school doet er nog een schepje bovenop – je moet jezelf profileren- met nog 3 toetsweken. Helaas wordt er dan geen lesgegeven, want de toetsen moeten nagekeken worden (onder schooltijd) Het is een soort leren door toetsen. Niet heel efficiënt. We wachten af, in januari is de uitslag voor grade 12. Vorig jaar was er stress, want er waren te weinig leerlingen geslaagd.
Op zondag 29 oktober hebben we met zo’n 2000 mensen van onze synodekerken de Reformatie herdacht. Niet omdat 500 jaar geleden Luther de stellingen bekend maakte, maar dit gebeurt elk jaar! Deze keer extra feestelijk vanwege die 500 jaar. Prachtig om met zoveel mensen de Heer te dienen in zingen en dansen. En natuurlijk een paar beste preken van anderhalf uur elk. Dat is afzien, gelukkig werd er vertaald. De Reformatie leeft hier echt.
Ons officieel afscheid van school was al eerder, voor de examens. Veel toespraken en zo, de mensen vieren graag een feestje. Zo te horen hebben we een indruk achter gelaten. Ja, wat hebben we bereikt in deze jaren? In ieder geval is er meer aandacht voor de leerlingen die achter geraakt zijn. Iedereen is er nu van doordrongen dat er ook meer oorzaken zijn dan luiheid. Tot nu toe was de remedie altijd: harder werken, dan komt het goed. Nu zijn de collega’s van de onderbouw zelf met een plan gekomen om de klassen 1, 2 en 3 elke dag te verdelen in groepen: leerlingen die moeite hebben met rekenen in een aparte groep, Tshivenda en Engels ook in een aparte groep en de rest krijgt een algemenere les. Geweldig! Ze doen het op hun eigen manier en dat is denk ik het beste. Het is een goeie opsteker voor ons dat de aandacht voor de moeilijk lerende leerlingen nu groter is en dat er aan gewerkt wordt om ze bij te spijkeren.
Naast die aandacht hebben we ons intensief bezig gehouden met een aantal leerlingen om lezen en spreken (Engels) en rekenen bij te spijkeren. Soms moeilijk, want er is ook nog zo iets van een laag IQ. Soms kwam een leerling elke dag! Dan kun je wat bereiken. Bij de een meer dan bij de ander.
Ook na ons afscheid komen we bij na elke dag nog op school om wat dingen af te ronden.
We hebben afscheid genomen van het weeshuis Takalani. Samen met alle kinderen hebben we gezwommen in Mphephu, een zwembad met warm water dat hier omhoog komt. Heel leuk, alleen het was voor Afrikaanse begrippen ijzig koud: 20 graden met wind. De meeste kinderen hielden het maar een half uur vol. Maar toch hebben we genoten. En natuurlijk patat en drinken na afloop.
In de afgelopen week hebben we een bijeenkomst en de begrafenis bezocht van onze overleden collega Nedzamba. 45 jaar, twee weken was ze ziek en nu overleden. Dat was een grote schok voor iedereen. Ze was juist terug uit het ziekenhuis en het leek de goeie kant op te gaan.
Zondagmorgen om 4.45 uur zijn we met 4 bussen vol collega’s en leerlingen op pad gegaan.
Er wordt hier alleen op zaterdag en zondag begraven. Voorafgaand is er de hele week elke dag een “Thabelo”, een gebedsdienst. En zoals bij elke gelegenheid eindig je met een complete maaltijd: pap, vlees, groente en een flesje frisdrank.
Nu nog een paar afscheidsparty’s: we gaan met alle collega’s eten, we hebben buren en vrienden uitgenodigd voor een afscheidsparty en de kerk wil ook nog iets doen op zondag. We zijn benieuwd hoe het gaat.
We zijn hier echt deel van de community geworden en moeten ons nu losscheuren. Wat een geweldige mensen, de Venda.
Hartelijk dank aan jullie, alle volgers van onze blogs. Dit is nummer 53! Wat een geduld om alles door te lezen. Aan de reacties (onder de blogs en per mail) merkten we dat ze gelezen werden. Het ga jullie goed en je bent welkom in ons nieuwe huis. We zijn zelf erg benieuwd waar we terecht komen.
-
08 November 2017 - 15:58
Sjoukje Drewes:
Genoten van jullie verhalen maar we zijn ook blij dat jullie straks weer terug zijn in Nederland
Stekte met verder afscheid nemen, groet alle bekenden.
en dat zwembad kennen we -
08 November 2017 - 17:33
Margriet:
Hoi Harry en Heleen, Heel leuk om jullie blogs te lezen. Respect voor de manier hoe jullie bezig zijn geweest. Sterkte met nu echt afscheid nemen én het schakelen van ZA naar NL. Hartelijke groet, Margriet Schoon -
08 November 2017 - 23:18
Gert En Hennie:
Inderdaad, prachtige blogs die we met veel plezier hebben gelezen. Jullie hebben heel mooi werk gedaan. We zijn heel blij er iets van gezien te hebben. We wensen jullie een goede thuisreis. Het zal wel weer wennen worden hier.
Goed goan.
-
09 November 2017 - 00:35
Bert De Jong:
Alweer de laatste Blog! De tijd vliegt!
Veel sterkte met alle losse eindjes om af te hechten.
Genoten van al jullie (vogel)foto's!
Goeie reis naar je nieuwe stek,waar ook! -
12 November 2017 - 15:19
Froukje Bijl:
Lieve Harry en Heleen,
Sterkte met het losscheuren, we begrijpen het zo goed!
Vandaag afscheid vd kerk. Moeilijk hoor!
Goede reis gewenst en tot gauw! -
12 November 2017 - 21:05
Imka Ytsma:
Lieve luitjes,
Alle 53 heb ik niet gelezen, maar toch hier en daar wel wat.;) Het was een bijzondere tijd voor jullie. Fijn dat jullie dit allemaal mochten beleven.
Goede reis en D.V. tot weerziens binnenkort.
Liefs,
Imka
-
29 November 2017 - 17:20
A.wendti:
Ook wij hebben met plezier en belangstelling jullie Afrikaanse ervaringen geprobeerd te volgen. Het was heel wat! We hopen dat de sporen die jullie daar achterlaten blijvend zullen zijn.
En nu weer wennen in Nederland. Sterkte bij het omschakelen! We hopen t.z.t. wel te horen waar jullie terechtkomen - Drenthe lijkt ons een goede keus - en hopelijk zien we elkaar later nog wel eens.
Met hartelijke groeten, Arend en Ali. -
01 December 2017 - 23:16
Jakolien:
welkom weer in Nederland! Gelijk de kou induiken... maar familie en vrienden is vast heel warm!
Kunnen jullie je huidige e-mail adres naar mijn werkmail mailen - als je dat wilt? Sterkte met loslaten, en weer aarden in NL...! Gods zorg en zegen!
Hartelijke groet, Jakolien Meas -
20 December 2017 - 21:56
Nelie:
Welkom in Nederland. We hebben niet elke blog gelezen. Maar wel een indruk gekregen van een leven in Afrika
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
