blog 40 Reformatiedag
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Heleen
30 Oktober 2016 | Zuid-Afrika, Nzhelele
Vandaag, zondag 30 oktober, hebben we als Reformed Church de 499e reformatiedag gevierd.
Dat wil zeggen: alle gemeenteleden uit het hele gebied van de synode Soutpansbergen waren uitgenodigd.
Al maanden van tevoren is het aangekondigd. Maar waar vier je zoiets. ik had al gevraagd of het in onze kerk kon, maar die was te klein (kunnen met gemak 500 in)
De gemeentelijke hal dan? Te klein. Om iedereen te kunnen bergen is er een voetbalstadion in Thohoyandou afgehuurd.
En ze kwamen. Iedereen op z’n paasbest, het is tenslotte zondag.
Wij namen de fam. Mavunga mee, beiden tegen de tachtig en heel vitaal, met twee kleinkinderen.
Toen we aankwamen– een half uur te vroeg, onze passagiers houden ervan op tijd te zijn- was er nog niemand.
Maar inderdaad, het stadion stroomde langzamerhand vol. Om half 11 waren er naar schatting ruim 1000 mensen.
Een warme dag. Toen we om 7.15 vertrokken was het al 30 graden en in de loop van de dag klom de temperatuur tot 42! Voor een voorjaar te warm, ook hier.
Iedereen was wel voorbereid, en had flink water meegebracht.
Ik had op stoeltjes gerekend, maar helaas, het is een Afrikaans gebeuren: kaal beton, geen rugsteun.
Het programma was verdeeld in twee stukken: een kerkdienst en een gastspreker.
De preek van onze eigen predikant Khomola duurde wat langer dan verwacht. Er moest vertaald worden van Tsivenda in Tsjonga en Sotho. Intussen vertaalde onze eigen tolk in het Engels voor ons. Super.
Na twee uur was de preek ten einde. Een goeie preek, over Nehemia en de noodzaak van doorgaande reformatie, toen en nu! Semper Reformanda in Afrika!
Tussen de twee delen door zat een break: 45 minuten. Iedereen had zijn lunch meegenomen, wij ook dus. Langzamerhand leren we het. Al eten we nog steeds weinig pap.
De middagspreker was ds. Nefefe. Hij heeft ons verteld hoe we als kerkgemeenschap moeten omgaan met ziekte, toegespitst op HIV/AIDS. Verrassend, want dat thema is een beetje taboe, je hoort er niemand over. Nu wel dus, en duidelijk.
Hier in Zuid-Afrika wordt nogal eens verkondigd dat een christen niet ziek niet hoeft te zijn. Predikanten laten zich er flink voor betalen om voor de mensen te bidden en te genezen. Dat genezen lukt vaak niet en wordt dan geweten aan gebrek aan geloof. Hetzelfde geldt overigens voor welvaart.
En ben je niet gelovig: de krant staat vol met advertenties van tovenaars en ander gespuis. Ze beloven gouden bergen en je moet er eerst voor betalen. Bijgeloof floreert hier.
Gelukkig niet in de Reformed Church – voor zover ik weet.
Het is fijn om eens met zoveel broeders en zusters samen te zijn. De preekplaatsen zijn over het algemeen heel klein, 30-50 mensen per dienst.
En behalve de preken hebben we natuurlijk gezongen! Bijvoorbeeld op de wijs van “Zonnetje gaat van ons scheiden” (Ipfi la Jesu ndi tshedza) Dat zingen we uit volle borst mee. En dansen, als een lied zich er voor leent.
Bidden neemt een belangrijke plaats in en zo hoort het ook.
Al met al een prachtige dag.
Op naar 2017, dan is het 500 jaar geleden dat Luther zijn stellingen bekend maakte. We kijken er naar uit.
Foto’s: Ik heb Thalukhanyo (9) gevraagd een deel van de foto’s te maken.
Dat wil zeggen: alle gemeenteleden uit het hele gebied van de synode Soutpansbergen waren uitgenodigd.
Al maanden van tevoren is het aangekondigd. Maar waar vier je zoiets. ik had al gevraagd of het in onze kerk kon, maar die was te klein (kunnen met gemak 500 in)
De gemeentelijke hal dan? Te klein. Om iedereen te kunnen bergen is er een voetbalstadion in Thohoyandou afgehuurd.
En ze kwamen. Iedereen op z’n paasbest, het is tenslotte zondag.
Wij namen de fam. Mavunga mee, beiden tegen de tachtig en heel vitaal, met twee kleinkinderen.
Toen we aankwamen– een half uur te vroeg, onze passagiers houden ervan op tijd te zijn- was er nog niemand.
Maar inderdaad, het stadion stroomde langzamerhand vol. Om half 11 waren er naar schatting ruim 1000 mensen.
Een warme dag. Toen we om 7.15 vertrokken was het al 30 graden en in de loop van de dag klom de temperatuur tot 42! Voor een voorjaar te warm, ook hier.
Iedereen was wel voorbereid, en had flink water meegebracht.
Ik had op stoeltjes gerekend, maar helaas, het is een Afrikaans gebeuren: kaal beton, geen rugsteun.
Het programma was verdeeld in twee stukken: een kerkdienst en een gastspreker.
De preek van onze eigen predikant Khomola duurde wat langer dan verwacht. Er moest vertaald worden van Tsivenda in Tsjonga en Sotho. Intussen vertaalde onze eigen tolk in het Engels voor ons. Super.
Na twee uur was de preek ten einde. Een goeie preek, over Nehemia en de noodzaak van doorgaande reformatie, toen en nu! Semper Reformanda in Afrika!
Tussen de twee delen door zat een break: 45 minuten. Iedereen had zijn lunch meegenomen, wij ook dus. Langzamerhand leren we het. Al eten we nog steeds weinig pap.
De middagspreker was ds. Nefefe. Hij heeft ons verteld hoe we als kerkgemeenschap moeten omgaan met ziekte, toegespitst op HIV/AIDS. Verrassend, want dat thema is een beetje taboe, je hoort er niemand over. Nu wel dus, en duidelijk.
Hier in Zuid-Afrika wordt nogal eens verkondigd dat een christen niet ziek niet hoeft te zijn. Predikanten laten zich er flink voor betalen om voor de mensen te bidden en te genezen. Dat genezen lukt vaak niet en wordt dan geweten aan gebrek aan geloof. Hetzelfde geldt overigens voor welvaart.
En ben je niet gelovig: de krant staat vol met advertenties van tovenaars en ander gespuis. Ze beloven gouden bergen en je moet er eerst voor betalen. Bijgeloof floreert hier.
Gelukkig niet in de Reformed Church – voor zover ik weet.
Het is fijn om eens met zoveel broeders en zusters samen te zijn. De preekplaatsen zijn over het algemeen heel klein, 30-50 mensen per dienst.
En behalve de preken hebben we natuurlijk gezongen! Bijvoorbeeld op de wijs van “Zonnetje gaat van ons scheiden” (Ipfi la Jesu ndi tshedza) Dat zingen we uit volle borst mee. En dansen, als een lied zich er voor leent.
Bidden neemt een belangrijke plaats in en zo hoort het ook.
Al met al een prachtige dag.
Op naar 2017, dan is het 500 jaar geleden dat Luther zijn stellingen bekend maakte. We kijken er naar uit.
Foto’s: Ik heb Thalukhanyo (9) gevraagd een deel van de foto’s te maken.
-
31 Oktober 2016 - 08:06
Immy:
Boijzonder, zo'n viering. Maar ik had ook niet gedacht dat de reformatie daar in Afrika zo belangrijk zou zijn! -
31 Oktober 2016 - 08:45
Tryntsje Gerritsma :
Mooi! Wat zal het volgend jaar groot feest zijn...! Dan zijn jullie er nog wel toch? Leuke foto's, niet in het minst de selfservice :-) -
31 Oktober 2016 - 21:41
Bert:
Hier krijgen we net een zaaltje vol om de reformatie te herdenken .... Ik verbaas me er nog steeds over dat de preek die we bij jullie in de kerk hoorden o.a. over Guido de Bres ging! Toen, eind september, werd deze bijeenkomst al aangekondigd. Leuk om jullie vrienden waar we gegeten hebben, op de foto te zien! -
03 November 2016 - 20:59
Martin/Greet Haze:
Dag, groeten vanuit hier,herfstig -prachtige kleuren -hervormingsdag, wonen er- bij jullie- ook Rooms-katholieken?Wat bijzonder dat er gesproken werd over HIV.....Betekent dat er ook niet gesproken wordt over ziekte en sterfgevallen?
Ik neem aan dat er bij jullie op school ook kinderen van slachtoffers zijn.....
Misschien is dit een onderwerp voor een gesprek, t.z.t.?
De eerste reactie van Mart was, na het lezen van jullie verhaal:"wat heb je dan veel geduld nodig."
complimenten voor jullie "verslagen"en mooie foto's.....groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
