Blog 37 Op avontuur met groep 5, 6 en 7
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Heleen
29 Augustus 2016 | Zuid-Afrika, Nzhelele
“Jullie staan op de lijst om mee te gaan.” Alsof het vanzelfsprekend is. Maar het is vrijdagmorgen en de schoolreis is van de volgende maandagmorgen tot vrijdagavond.
Een verrassing. Maar er moet wel een en ander geregeld worden, zoals afspraken bijvoorbeeld.
Maandagmorgen om 4 uur gaat de wekker. O ja, schoolreis. Om half 6 moeten we op school zijn.
We vertrekken om 6 uur naar Johannesburg (Joburg zoals iedereen hier zegt, of, liefkozend: Jozi)
Honderdnegen leerlingen van groep 5, 6 en 7 (Grade 3, 4, 5) en acht begeleiders + fotograaf.
Wat een avontuur. En echt Afrikaans. Planning is niet de sterkste kant van de mensen hier.
Er is wel een globaal weekplan en die hebben we voor een groot deel gevolgd. Alleen de tijden wisselen nog wel eens. Zo zijn we te laat bij de Cocacola fabriek, waar we dus niet meer in kunnen.
We logeren in Brown Sugar, midden in Johannesburg, het woonhuis van een drugsbaron in vroegere tijden, en nu een backpackershotel. Er zijn inderdaad een paar backpackers, die schrikken nogal van onze invasie.
De beheerster is een aardige vrouw, met hart voor de kinderen.
Wat een avontuur om met zo’n groep kinderen een week weg te gaan. Ze moeten zelf zorgen dat ze bij de groep blijven, er wordt niet geteld. Maar het is gelukkig allemaal goed gegaan.
Drie vaste punten op een dag: ontbijt in het “hotel”, half 7 of 7 uur. Lunch: de tijd varieert van 2 uur tot half 5. Een keer liep het teveel uit en is de lunch er bij ingeschoten. Avondeten: om een uur of 7. De leerlingen worden geacht om daarna te gaan slapen :)
Om een uur of half 5 ’s morgens hoor je ze al weer joelen. Gelukkig hebben wij als echtpaar een aparte kamer, maar je wordt er wel wakker van.
We hebben van de trip genoten. Wat een heerlijke kinderen. We hebben een sterkere band met hen gekregen deze week. De sfeer onder de collega’s is ook goed.
Alleen hebben we wel eens af en toe ons hoofd geschud.
Bijvoorbeeld: om half 4 naar de Mac: eerst overleggen of het eraf kan, dan bestellen en na een uur is het klaar. Intussen zitten de leerlingen alleen in de bussen, zonder drinken, zonder toezicht. De eerste keer zit ik (Harry) er alleen met de leerlingen in, en heb niet door dat het zolang zal duren. Na een half uur maar eens gevraagd of iemand anders mee kan oppassen, maar het advies is: kom er ook maar uit, ze redden zich wel. Afrika.
Kinderen uit de bus om te eten. Toch maar niet, we eten in de bus. Wel er weer uit om het eten op te halen. Weer in de bus. Weer eruit, want er blijken twee porties in een zak te zitten. Weer in de bus. enzovoort.
De activiteiten zijn erg leuk voor de leerlingen: een dierenpark, een boottochtje op een meer (15 minuten, maar toch voor velen de eerste keer op een boot) Een demonstratie met zeehonden en een met slangen. Een ritje met de Metro ( voor de meeste leerlingen de eerste keer) Bezoek aan SABC, zeg maar de NPO van Zuid Afrika. Leuk om de studio’s te zien.
Het geld brandt de leerlingen in de zak en dus bezoeken we een winkel, wel in een wat obscure buurt, maar ook dat is goed gegaan. Bezoek aan een grot, compleet met helmen en dat is ook nodig. Bezoek aan de “bakermat van het leven”, pure evolutie waar we van tevoren en later met de leerlingen over doorgepraat hebben. Het leeuwenpark: naast de grote leeuwen ook welpen van 8 weken oud. Die mogen geaaid worden! Tot slot een speelhal met allerlei apparaten.
En tussendoor sightseeing Johannesburg. Veel arme mensen gezien, zoals verslaafden.
Johannesburg is groot, hebben we ontdekt.
De chauffeurs weten de weg vaak niet, rijden agressief, (twee keer hiervoor aangehouden door de politie) draaien keiharde muziek die ze niet willen dempen, niet leuk.
Plassen onderweg: soms gewoon aan de kant van de snelweg, soms in een stad. (in een lange rij dwars door het verkeer naar de toiletten) En als er eentje moet, moeten ze natuurlijk allemaal.
De verwachting is dat we vrijdagmiddag om een uur of 5 terug zijn bij school. De eerste ouders zijn er om half 5. Ze worden weer terug gestuurd: Kom na negenen maar eens weer.
Om half tien zijn we in Louis Trichardt, vlak bij huis. Maar we hebben nog geen avondeten gehad. De meeste kinderen slapen intussen, vol gegeten met snoep. Maar avondeten is een must. Dus weer naar de KFC. Het komt er op neer, dat we om elf uur ’s avonds heelhuids terug zijn bij school.
Moe, maar voldaan.
Het is de moeite waard geweest en de leerlingen hebben een fantastische week gehad. Wij zijn nog aan het bijkomen.
Een verrassing. Maar er moet wel een en ander geregeld worden, zoals afspraken bijvoorbeeld.
Maandagmorgen om 4 uur gaat de wekker. O ja, schoolreis. Om half 6 moeten we op school zijn.
We vertrekken om 6 uur naar Johannesburg (Joburg zoals iedereen hier zegt, of, liefkozend: Jozi)
Honderdnegen leerlingen van groep 5, 6 en 7 (Grade 3, 4, 5) en acht begeleiders + fotograaf.
Wat een avontuur. En echt Afrikaans. Planning is niet de sterkste kant van de mensen hier.
Er is wel een globaal weekplan en die hebben we voor een groot deel gevolgd. Alleen de tijden wisselen nog wel eens. Zo zijn we te laat bij de Cocacola fabriek, waar we dus niet meer in kunnen.
We logeren in Brown Sugar, midden in Johannesburg, het woonhuis van een drugsbaron in vroegere tijden, en nu een backpackershotel. Er zijn inderdaad een paar backpackers, die schrikken nogal van onze invasie.
De beheerster is een aardige vrouw, met hart voor de kinderen.
Wat een avontuur om met zo’n groep kinderen een week weg te gaan. Ze moeten zelf zorgen dat ze bij de groep blijven, er wordt niet geteld. Maar het is gelukkig allemaal goed gegaan.
Drie vaste punten op een dag: ontbijt in het “hotel”, half 7 of 7 uur. Lunch: de tijd varieert van 2 uur tot half 5. Een keer liep het teveel uit en is de lunch er bij ingeschoten. Avondeten: om een uur of 7. De leerlingen worden geacht om daarna te gaan slapen :)
Om een uur of half 5 ’s morgens hoor je ze al weer joelen. Gelukkig hebben wij als echtpaar een aparte kamer, maar je wordt er wel wakker van.
We hebben van de trip genoten. Wat een heerlijke kinderen. We hebben een sterkere band met hen gekregen deze week. De sfeer onder de collega’s is ook goed.
Alleen hebben we wel eens af en toe ons hoofd geschud.
Bijvoorbeeld: om half 4 naar de Mac: eerst overleggen of het eraf kan, dan bestellen en na een uur is het klaar. Intussen zitten de leerlingen alleen in de bussen, zonder drinken, zonder toezicht. De eerste keer zit ik (Harry) er alleen met de leerlingen in, en heb niet door dat het zolang zal duren. Na een half uur maar eens gevraagd of iemand anders mee kan oppassen, maar het advies is: kom er ook maar uit, ze redden zich wel. Afrika.
Kinderen uit de bus om te eten. Toch maar niet, we eten in de bus. Wel er weer uit om het eten op te halen. Weer in de bus. Weer eruit, want er blijken twee porties in een zak te zitten. Weer in de bus. enzovoort.
De activiteiten zijn erg leuk voor de leerlingen: een dierenpark, een boottochtje op een meer (15 minuten, maar toch voor velen de eerste keer op een boot) Een demonstratie met zeehonden en een met slangen. Een ritje met de Metro ( voor de meeste leerlingen de eerste keer) Bezoek aan SABC, zeg maar de NPO van Zuid Afrika. Leuk om de studio’s te zien.
Het geld brandt de leerlingen in de zak en dus bezoeken we een winkel, wel in een wat obscure buurt, maar ook dat is goed gegaan. Bezoek aan een grot, compleet met helmen en dat is ook nodig. Bezoek aan de “bakermat van het leven”, pure evolutie waar we van tevoren en later met de leerlingen over doorgepraat hebben. Het leeuwenpark: naast de grote leeuwen ook welpen van 8 weken oud. Die mogen geaaid worden! Tot slot een speelhal met allerlei apparaten.
En tussendoor sightseeing Johannesburg. Veel arme mensen gezien, zoals verslaafden.
Johannesburg is groot, hebben we ontdekt.
De chauffeurs weten de weg vaak niet, rijden agressief, (twee keer hiervoor aangehouden door de politie) draaien keiharde muziek die ze niet willen dempen, niet leuk.
Plassen onderweg: soms gewoon aan de kant van de snelweg, soms in een stad. (in een lange rij dwars door het verkeer naar de toiletten) En als er eentje moet, moeten ze natuurlijk allemaal.
De verwachting is dat we vrijdagmiddag om een uur of 5 terug zijn bij school. De eerste ouders zijn er om half 5. Ze worden weer terug gestuurd: Kom na negenen maar eens weer.
Om half tien zijn we in Louis Trichardt, vlak bij huis. Maar we hebben nog geen avondeten gehad. De meeste kinderen slapen intussen, vol gegeten met snoep. Maar avondeten is een must. Dus weer naar de KFC. Het komt er op neer, dat we om elf uur ’s avonds heelhuids terug zijn bij school.
Moe, maar voldaan.
Het is de moeite waard geweest en de leerlingen hebben een fantastische week gehad. Wij zijn nog aan het bijkomen.
-
29 Augustus 2016 - 21:34
Froukje:
Lieve Harry en Heleen,
Wat heerlijk dit verhaal en die foto's!!!
Afrika...
Geniet ervan zolang je er deel van mag uitmaken.
En dat het vermoeiend is...owww, moet er niet aan denken hoe jullie er aan toe zijn.
Lekker bijkomen! -
29 Augustus 2016 - 22:46
Margriet:
Beste Heleen en Harry, wat een mooi verhaal. Ik zag het al helemaal voor me, die schoolreis. Ik snap dat je hierdoor nog een sterkere band hebt gekregen met de kinderen en collega's. 't Is niet niks, bijna een week met elkaar optrekken. Maarre.. ik ben blij dat mijn schoolreisjes maar één dag duren :-)
Ik wens jullie alle goeds toe.
-
30 Augustus 2016 - 15:51
Tryntsje :
Lieve Harry en Heleen,
Europese volwassenen die zo'n reis aankunnen (zonder migraine of zo te krijgen), zijn nog in de kracht van hun leven :-)
Wat een hectisch, maar mooi avontuur!
Ik hoop dat jullie inmiddels wat bijgekomen zijn...
Dikke tút,
Tryntsje -
30 Augustus 2016 - 22:14
Bert:
Wat een belevenissen! Zo'n verschil met hier! Ik kan me voorstellen dat Harrie zich opgelaten voelt in een bus vol kinderen. Afrika is Nederland dus niet. Gingen de kinderen wel op tijd slapen (terwijl de leiding doorzakt .... zoals hier)? -
31 Augustus 2016 - 10:08
Gea:
Haha wat een machtig avontuur. Ik zie het helemaal voor me.
Wel een dure grap zeker om met zoveel kids bij een fastfoodketen te eten?.
Ze hebben in ieder geval een geweldig kamp gehad ;-).
Veel zegen bij alles wat jullie doen! -
02 September 2016 - 21:35
Tineke :
Mooi om te lezen! Groeten op Gondo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
