blog 31 Funday
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Heleen
18 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Nzhelele
Ja, wie heeft daar nu aan gedacht. We leven bij de dag.
Beschaamde gezichten en aarzelend “nee”, behalve voor grade R, de kleuters. Heleen en Managa, de juf van Grade R hebben een paar liedjes geoefend.
De conclusie is, dat Funday niet kan doorgaan. De volgende keer beter. Ik snap dat er geen voorbereidingen waren geweest, we hebben net anderhalve week toetsen achter de rug. Alle leraren moeten snel de toetsen nakijken. Dat doen ze overigens onder schooltijd. De leerlingen “werken” dan om de volgende toets voor te bereiden.
In ieder geval jammer dat de Funday niet door gaat.
De volgende morgen is de mededeling dat Funday wel doorgaat, alleen voor de foundation phase (grade R tot en met 3) OK. dat is Afrika.
Op woensdagmiddag wordt de “hall” in orde gemaakt. De hall, dat zijn twee lokalen waar je een van kunt maken. Alle stoelen van de leerlingen er vast in. Die moeten versierd worden met een soort lakens met een sjerp. Zo hoort dat bij feestelijke gelegenheden. Dan kun je niet op een gewone stoel zitten. De zaal wordt netjes aangekleed, dan kunnen we donderdagmorgen gelijk beginnen.
Heleen zal het Paasverhaal vertellen, we gaan liederen zingen en er moet wat verdiend worden aan de verkoop van eten en drinken. Dus: leerlingen, neem allemaal geld mee. Verder zullen er spelletjes gedaan worden.
Donderdag, Funday. De leerlingen van de onderbouw zijn casual gekleed, geen uniform vandaag. Ze zien er heel anders uit dan op de gewone schooldag. Ze kijken vol verwachting uit naar deze dag.
Intussen vang ik een leerling op die RT krijgt van Heleen. Na een kwartier komt Heleen in ons kantoor. De hele hall was een puinhoop. Gisteravond was er een ouderavond en die gaat natuurlijk voor. Allemaal andere stoelen, de stoeltjes van de onderbouw zijn aan de kant geschoven. De stoelversiering was gebruikt voor de grote stoelen.
Eerst opnieuw inrichten dus.
Maar dan begint het ook echt. Heleen vertelt het verhaal van lijden, sterven en opstanding. We zingen een lied en het verhaal van lijden aan het kruis wordt nog eens met verve verteld door Mrs. Mudau, juf grade 3. Zo concreet mogelijk: doornen van de doringboom, die kent iedereen, die zijn hier in overvloed. Een kruis en echte spijkers. De leerlingen moeten een minuut staan alsof ze gekruisigd worden. Het komt goed binnen.
Alle klassen hebben een liedje of tekst ingestudeerd en brengen die ten gehore.
En met elkaar zingen en dansen we “alive, alive”
Intussen zijn er twee kasteel-springkussens gebracht. We moeten even wachten op het verlengsnoer. Eerst moet die gebruikt worden om water te pompen. Tijd om eten en snoep te kopen: worstenbroodjes en ijsjes. Voor de betrokken leerkrachten is er mieliepap met vlees, de traditionele maaltijd. We draaien onze hand er niet meer voor om en eten zonder mes, vork of lepel gewoon mee.
En daarna gaan we ook echt los. De leerlingen genieten met volle teugen! Niet alleen springen, maar ook water en zeep! Water doet het altijd goed. Het is hier wel herfst, maar nog steeds boven de dertig graden.
Wat een feest. Ze kunnen er niet genoeg van krijgen. Het is voor ons ook genieten, al die glunderende kinderen.
Na de pauze zaklopen en andere spelletjes en nog maar een keer op de springkussens.
De dag vliegt om.
Het was een echte fun-day.
-
18 Maart 2016 - 08:49
Piet Bakker:
Hoi Harry en Heleen,
Wat een leuk, maar voor mij in Saudi Arabië ook wel herkenbaar verhaal. De planning die op het laatste moment moet worden aangepast, de planning die wordt aangepast, terwijl dat helemaal niet moest, de planning die anderen ook prima uitkomt, en een puinplanning achterlaat, en ga zo maar door.Maar ook, als het dan toch door kan gaan de blije en trotse kinderen die met volle teugen genieten van HUN dag.
Als je je hierbij beelden voorstelt, is het bijna ontroerend, als je zulke blije koppies ziet, als op de foto's. Het werd hun dag. En als je je dan ook nog een paassetting voorstelt, kan ik me voorstellen dat die voor ons zo belangrijke gebeurtenis een kleine 2000 jaar geleden voor de kinderen in een blije context wordt beleefd. Alles bij elkaar een fijne ervaring voor de kinderen, voldoening bij alle medewerkers, en een bijdrage aan de verspreiding van hetgeen wij in geloven. Dit klinkt als echt missionair bezig zijn. Balangrijk, meewerken aan blijheid en hoop !
Groeten uit Saudi Arabië.
-
18 Maart 2016 - 12:59
Maarten Jan Bijl:
Tja... prachtig! Hoe is het toch mogelijk dat de planning zo uit de hand loopt en dat iedereen op de foto's lacht?
Volgens mij kunnen we in Nederland veel leren van Afrika en Arabië. Hier is iedereen op tijd en houdt zich aan de planning, maar met wat strakkere gezichten. Minder mooi om te zien.
Harry en Heleen, goede vakantie straks! En geniet van die ongeorganiseerde bende! Je kan tot je 80'ste hier nog wel strak georganiseerd leven.
groetnis fan 'e Stripe, Maarten Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley