Blog 28 Impressie eerste schooldagen, conferentie

We zijn weer in het echte Afrika… niet het Afrika van de lodges, de zwembaden en de impala’s, maar het Afrika van het asbest, het prikkeldraad, de loslopende geiten en overal vuilnis! En niet te vergeten het Afrika van de taxibusjes en de schooluniformen.

School
De vakantie is over en we zijn weer aan het werk op Gondolikhethwa. Na een paar dagen met veel vergaderingen en heel veel nieuwe aanmeldingen was het woensdag zo ver, dat de kinderen weer op school waren. Fijn, om bekende gezichten weer te zien. Ook veel nieuwe gezichten. Ouders wisselen hier net zo gemakkelijk van school als van een paar schoenen.

In grade R, de kleuters, kwamen meer dan 50 kleuters binnen. Ik (Heleen) heb de eerste dagen wat geassisteerd en dat viel nog niet mee. Eerst al die huilende kleintjes, die heg noch steg weten en hun moeder missen. Dan het gebrek aan tafeltjes en stoeltjes. Want hoewel dit aantal al voor de vakantie bekend was, was er in het lokaal helemaal niets geregeld. Maar het ergste vind ik wel, dat er voor deze kinderen de eerste dagen helemaal niets te doen is. Alle tijd gaat zitten in het opschrijven van de namen, het innemen van de spullen die de kinderen zelf meenemen (krijtjes, bal, doekje, kleurboek) en meer van dergelijke zaken. En al die tijd zitten ze er maar… En elke pedagoog weet: lege tijd is kliertijd!
Ik kan daar weinig aan doen, behalve tranen drogen, een weglopertje opvangen of een liedje met gebaren doen. Want ik versta ze niet en zij mij niet.
En dan vraag je je af… wat moet ik hier? Kan mijn aanwezigheid hier nog iets aan veranderen? Kan ik iets goeds toevoegen? Ik hoop het.

Conferentie
De hele week heb ik gewacht op een berichtje, of ik wel of niet een workshop zou geven over bijbelverhalen vertellen op de conferentie van de zondagsschoolwerkers op de bijbelschaal Iyani. Geen bericht betekent hier niet, dat het niet doorgaat, dus ik heb me toch maar voorbereid. Ook het vervoer naar Sibasa (bij Thohoyando) blijft tot de laatste dag onduidelijk. Maar om vrijdagmiddag half zeven zitten we toch met zeven vrouwen in de auto, op weg naar de conferentie.
Iyani ligt op een berg. De gebouwen staan op een terrein met prachtige, grote bomen. De conferentiezaal is ruim, we kunnen er met 50 mensen gemakkelijk in een U-vorm zitten. Reverend Nefefe, die wij indertijd in Nederland al ontmoet hebben heet ons welkom en deelt het programma mee. Dan blijkt, dat de workshop toch doorgaat, morgenvroeg. Maar een geluk dat ik heb voorbereid!
Nefefe houdt een goed verhaal over de zondagschoolleider, die zelf een wedergeboren christen moet zijn die een relatie met God heeft. Het gaat ook over het belang van de leider als rolmodel. Dankzij Dorcas, die alles voor me vertaalt, kan ik het redelijk volgen.
Na de lezing is er weer heerlijk Afrikaans eten.
Wij, Dorcas, onze chauffeuse en ik slapen in een van de gastenverblijfjes en niet op de grote slaapzaal. Dit vanwege mijn positie als gastspreker! Ik ben er niet rouwig om. Heel rustig, een prachtig uitzicht over Thohoyando.
De volgende morgen weer gezamenlijk ontbijt op de binnenplaats, dan de tweede lezing van rev. Nefefe. Er komt meer discussie, o.a. over t.v. gebruik door kinderen en controle daarop.
Na de pauze mag ik. Ik heb het verhaal al twee keer eerder gehouden, in KwaMhlanga en in Drachten, voor Vuurwerk, dus ik zit er intussen aardig in. Er wordt goed geluisterd, maar respons geven zijn ze niet zo erg gewend.
Na mijn verhaal mogen ze zelf gaan oefenen. We maken acht groepjes en ik geef de keuze uit twee verhalen: David en Goliath en de voetwassing. De aangegeven voorbereidingstijd loopt uit tot meer dan een half uur en daarna durven twee groepen het aan, om plenair te presenteren. En dat is geweldig leuk! Ondanks dat ik ze niet versta, kan ik zien en horen, waar het over gaat. Deze mensen hebben zoveel expressie! Jammer dat ze het niet meer gebruiken voor bijbelverhalen. Maar misschien brengt deze workshop verandering!
Nog even gepraat met Nefefe over het materiaal dat ze hebben. Er is al best veel, maar op het gebeid van bijbelkennis ( zeg maar naam en feit) mag er nog best iets bij.

Intussen is het hier afgekoeld van boven de 40° tot ruim 20 en hebben we een paar heerlijke regenbuien gehad.